Hoe vaak je die discussie niet hoort: De voors en tegens van digitaal mindmappen, dan wel van het echte handwerk met papier en een setje stiften.
Voor mijzelf geldt ook dat de ene keer de digitale mindmap de voorkeur krijgt, de andere keer de stiften op tafel komen. Beide vormen hebben zo hun voordelen.
Maar sinds kort heb ik daar een derde variant aan toegevoegd en die me eigenlijk prima bevalt. Ik noem het de hybride mindmap.
De hybride mindmap heeft voor mij ‘the best of both worlds’. Ik maak de mindmap digitaal met iMindmap. De takken, de structuur, de woorden stel ik hierin op. iMindmap heeft absoluut mjn voorkeur, omdat het heel intuitief werkt, heel organisch van vorm is en ‘zich houdt’ aan de mindmapregels.
Dan het tekengedeelte. Ik heb de app Sketchbook Pro voor de iPad echt ontdekt. Ik kan er heerlijk mijn tekenbehoefte in kwijt. Met de stylus tekent het heel prettig. Gemaakte tekeningen zijn eenvoudig te importeren in de mindmap.
Je eigen afbeeldingen zijn altijd veel krachtiger dan een copy-paste plaatje van Google, of iets uit de standaard-bibliotheek van iMindmap. Daar zit geen beleving in. En die is juist heel belangrijk! Bij mindmappen is juist het proces zelf zo krachtig. Dus ook het tekenen.
Voor mij is de hybride mindmap echt een fijne vorm. Het gemak van herschikken van mijn takken, het feit dat het een digi-doc is met alle voordelen, en natuurlijk het ‘ouderwets’ zelf kunnen tekenen. Zoals gezegd: the best of both worlds.